40 lat minęło

Kolejna ważna oraz okrągła rocznica. Czterdzieści lat temu, 31 maja GKS Szombierki został Mistrzem Polski. Całkiem niedawno wspominał o tym katowicki "Sport" (link do artykułu), lecz wtedy warszawska Legia miała jeszcze iluzoryczne szanse na dogonienie Szombierek.
W ostatni dzień maja 1980 roku bez wychodzenia na boisko piłkarze Szombierek zostają Mistrzami Polski (screen pochodzi z Trybuny Robotniczej)

Do Łodzi na mecz z ŁKS jechali już w glorii zwycięzców rozgrywek.

W wielkim skrócie wydarzenia tamtego sezonu opisywałem już na blogu, kto ma ochotę 👉 CZĘŚĆ 1 oraz CZĘŚĆ 2

A także m.in.:
https://rfbl.pl/szombierki-bytom/
http://slowfoot.pl/retro-gks-szombierki-bytom-1980/
https://sportowasilesia.pl/strefa-konesera/historia/item/2998-przed-czterdziestu-laty-szombierki-bytom-zdobyly-mistrzostwo-polski.html

Jako ciekawostka, oceny z poszczególnych meczy naszych piłkarzy wystawiane przez dziennikarza katowickiego "Sportu". Noty te (jak widać bardzo surowe) prowadzone były w ramach klasyfikacji "Złotego Buta", szanowanego niegdyś w polskim światku piłkarskim rankingu.

Brylantowo

Jedna z ważniejszych, by nie napisać najważniejszych dat w historii klubu. 75 lat temu w Szombierkach założono Robotniczy Klub Sportowy Szombierki. Najpierw stworzono sekcję piłkarską (na tym się skupię), później dochodziły kolejne, by w szczytowym okresie pod nazwą Szombierki działało 11 sekcji.
Dokładna data założenia jak to w takich przypadkach bywa, jest trudna do ustalenia. Tylko dwa źródła piszą o dniu 25 maja. Natomiast w archiwach dotyczących klubu znalazłem coś takiego

Początkowo korzystano z boiska przy ulicy Orzegowskiej, w zasadzie jedynym placu w Szombierkach (wtedy jeszcze nie były dzielnicą), który umożliwiał rozgrywanie meczy w ramach regularnych rozgrywek. Grał tutaj Poniatowski oraz SV Schomberg 22.

Lista pierwszych członków klubu, a także nazwiska pierwszych zawodników Szombierek:

Zawodnicy od razu przystąpili do rozgrywania spotkań, na razie nieoficjalnych, by późną jesienią wziąć udział w rozgrywkach mistrzowskich Opolskiego ZPN Podokręg Zabrze. Dość szybko też powstawały kolejne sekcje, kopalnia objęła nad klubem patronat, więc zmieniono nazwę klubu na Robotniczy Klub Sportowy Kopalni Szombierki.

W roku 1946 grano jeszcze przy ul. Orzegowskiej, ale szukano nowego miejsca. Jak wiadomo kopalnia udostępniła klubowi stary plac drzewny i przystąpiono do przystosowania boiska do rozgrywek. Rodziło się "mityczne" miejsce. W 1947 roku Szombierki rozgrywały tam już swoje mecze, na razie na żużlowej nawierzchni. Trawę posiano pod koniec roku, więc w następnym piłkarze grali już na zielonej murawie.
Z murawą tą wiąże się anegdotka, która mówi, że w 1948 roku w meczu w Pabianicach kępka trawy, od której odbiła się piłka i myląc golkipera wpadła do bramki gospodarzy, została wycięta przez naszych piłkarzy, pielęgnowana, w końcu wkopana w nowo powstały trawnik.

Początkowo Szombierki grały w czerwono-białych strojach. Nie było to nawiązanie do Poniatowskiego, bo wtedy nikt nie myślał o tym, by łączyć te dwa twory. Wynikało to raczej z biedy, grało się w tym, co się nadawało do gry. Historyjka głosi, że stroje uszyła jedna z sióstr piłkarzy, a materiał pochodził z niemieckich flag!!!
Jednak w tych barwach Szombierki grały jeszcze w 1948 roku. Później grano w różnych kolorach koszulek, białych spodenkach, a piłkarze Szombierek jako jedni z pierwszych w Polsce stosowali w koszulkach krótki rękawek.
Powstała też pierwsza namiastka herbu. A może to był herb? Kluby zakładane w tamtym okresie już takie posiadały, a na niektórych zdjęciach takie godło widnieje na koszulkach Szombierek.

Pod koniec 1947 roku dokonano kolejnej zmiany nazwy klubu, a boisko powoli stawało się stadionem. Wybudowano szatnie, wokół boiska powstawały wały ziemne tworząc miejsca dla widowni.

Klub rósł w siłę, awansując stopniowo w piłkarskiej hierarchii.


Materiały użyte w poście zostały udostępnione dzięki uprzejmości Mariusza Kowolla, autora m.in. "Futbol ponad wszystko".

Jedenastka Dekady - wyniki

Spłynęło 94 ankiet. Niestety, nie wszystkie zostały wypełnione prawidłowo. W jednym przypadku komuś udało się nie wybrać Prawego Obrońcy. Jednak największy problem stworzył wybór pozycji 3 i 5 Para Środkowych Obrońców. Aż 9 ankiet zawierało na tych pozycjach jedno nazwisko. Głosy te policzyłem pojedynczo, ale stworzyło to lukę w drugim przypadku, bo te głosy mogły przypaść komuś innemu.

Podsumowując:
1. Andrzej Wiśniewski - 2. Grzegorz Szafrański, 3. Tomasz Balul, 5. Dawid Domański, 4. Jakub Stefaniak - 7. Szymon Cichecki, 6. Bartłomiej Gwiaździński, 8. Tomasz Rybak, 11. Amadeusz Zając - 10. Marek Kubisz - 9. Jacek Jarnot
Trener: Krzysztof Górecko

Największą ilość głosów otrzymał Jakub Stefaniak, co raczej nie dziwi ze względu na znikomą konkurencję.
Z kolei najbardziej zażarta "rywalizacja" miała miejsce na pozycjach Lewego Pomocnika i Wysuniętego Napastnika. O zwycięstwie decydowała różnica jednego głosu.
Co ciekawe, żadna z ankiet nie została wypełniona tak, jak ukształtowała się zwycięska jedenastka.

1. BRAMKARZ
WIŚNIEWSKI 45 47,9%; Latka 21 22,3%; Odyjewski 17 18,1%; Wierzbicki 11 11,7%

2. PRAWY OBROŃCA
SZAFRAŃSKI 37 39,8%; Mielnik 32 34,4%; Curyło 24 25,8%

3. i 5. PARA ŚRODKOWYCH OBROŃCÓW
BALUL 39 41,4%; DOMAŃSKI 36 38,2%; Dzido 31 32,9%; Ślęzok 27 28,7%; Cybul 22 23,4%; Urbaniak 17 18,1%; Szeja 7 7,4%

4. LEWY OBROŃCA
STEFANIAK 83 88,3%; Śliwa 11 11,7%

7. PRAWY POMOCNIK
CICHECKI 42 44,7%; Lebek 19 20,2%; Ciołek 13 13,8%; Morys i Terbalyan po 10 10,6%

6. DEFENSYWNY POMOCNIK/ŚRODKOWY POMOCNIK
GWIAŹDZIŃSKI 38 40,4%; Kasprzyk 27 28,7%; Kuliński 21 22,3%; Rosiński 8 8,5%

8. ŚRODKOWY POMOCNIK
RYBAK 50 53,2%; Thiel 22 23,4%; Jaromin 19 20,2%; Smoliński 3 3,2%

11. LEWY POMOCNIK
ZAJĄC 29 30,9%; Moritz 28 29,8%; Ryś 20 21,3%; Krzykawski 17 18,1%

10. OFENSYWNY POMOCNIK/COFNIĘTY NAPASTNIK
KUBISZ 59 62,8%; Pach 18 19,1%; Kaiser 17 18,1%

9. WYSUNIĘTY NAPASTNIK
JARNOT 39 41,5%; Pączko 38 40,4%; Makowski 12 12,8%; Majsner 5 5,3%

TRENER
GÓRECKO 46 48,9%; Osadnik 27 28,7%; Kluge 21 22,3%