Jesień w liczbach

Czas na podsumowanie jesieni. Jesieni, w której Szombierki zagrały 21 razy (w całym poprzednim sezonie 26). Ogólny bilans to 8-6-7 26:22. Mniej bramek od nas stracili tylko Polonia Bytom 19, Ruch Zdzieszowice i Skra Częstochowa po 21 oraz tyle samo co my LKS Czaniec. Jeśli chodzi o bramki strzelone, wyprzedzamy 7 drużyn.
Bilans domowy 6-2-3 14:9, wyjazd 2-4-4 12:13.
Bramki strzelali: Pączko 8, Makowski 6, Pach, Szafrański po 3, Kasprzyk 2, Krzykawski, Kuliński, Rosiński, Stefaniak po1.

Przedział czasowy bramek zdobytych i straconych:
1-15 4:3
16-30 3:3
31-45 3:1
46-60 3:8
61-75 3:3
76-90 10:4
Warto zwrócić uwagę na bilans ostatniego kwadransu gry. Świadczyć to może o dobrym przygotowaniu kondycyjnym drużyny, mimo iż grało w zasadzie tylko 19 zawodników (Malicki dwa śladowe występy). Tylko w doliczonym czasie gry zdobyliśmy 4 bramki, co dało nam 3 zwycięstwa i remis!!! Remis także dały nam w Mikulczycach dwa trafienia Sebastiana Pączko w 80' i 83', co było jedynym do tej pory odrobieniem dwubramkowej straty pod wodzą Krzysztofa Górecko.

Bilans pierwszej połowy 8-8-5 10:7
Bilans drugiej połowy 7-6-8 16:15

Szombierki strzelają pierwszego gola w meczu 8-2-1
Szombierki tracą pierwszego gola w meczu 0-2-6
Podobnie jak w ubiegłym sezonie, gdy strzelamy pierwsi można być w zasadzie pewnym punktów w meczu. Tylko raz przegraliśmy (1:2 ze Swornicą u siebie). Z kolei jest problem (nadal), gdy tracimy pierwsi. Rzadko odrabiamy straty (zremisowaliśmy z rezerwą Górnika przegrywając już 0:2 i w Łaziskach).

Nie tracimy bramki w meczu 5-2-0
Nie strzelamy bramki w meczu 0-2-4

Bilans pierwsza połowa/koniec meczu:
1/1 5x
1/0 2x
1/2 1x
0/1 3x
0/0 2x
0/2 3x
2/0 2x
2/2 3x

Statystyki poszczególnych piłkarzy ładnie ujęte są na Regionalnej Piłce (odnośnik "skład statystycznie"), więc nie będę kopiował, jeszcze tylko statystyki bramkarzy:
Mateusz Rosół 10 meczy 11 straconych bramek 3x czyste konto
Andrzej Wiśniewski 11 meczy 11 straconych bramek 4x czyste konto

Pochwalić należy trenera Górecko za wynik osiągnięty tym składem i w takiej ilości. Drużyna niemalże w każdym meczu walczy do końca, żaden z przeciwników nie miał z nami łatwego życia, a kilku się wprost zaskoczyło.
Na początku sezonu Górecko odszedł od swego ulubionego 4-4-1-1, graliśmy 4-2-3-1, co było z pożytkiem dla ofensywnych umiejętności Sebastiana Pączko. Nadal powtarzam, że im bliżej ma do bramki rywala, tym więcej z niego korzyści. W ten sposób w pierwszych 6 meczach Pączko strzelił 5 bramek. Później jednak Górecko wrócił do 4-4-1-1, a przy braku Pacha było to nawet 4-5-1. Momentalnie z lewoskrzydłowego Pączko stał się bocznym pomocnikiem i strzelał już mniej bramek, mając więcej zadań defensywnych.
W tym sezonie oprócz trzonu drużyny trener zastosował rotację. W bramce bramkarze bronili po 2 mecze, dopiero w Łaziskach Górecko odszedł od tej reguły stawiając na Wiśniewskiego. Obaj bramkarze puścili po 11 goli, ale to Wiśniewski ustrzegł się błędów i stąd jego nominacja do Piłkarza Roku.
W obronie, gdy tylko był do dyspozycji podstawą Sobota (wiosną tylko 3 mecze). Nie wiem dlaczego z początku nie grał Ślęzok, moim zdaniem najpewniejszy i najrówniejszy z naszych defensorów (dlatego nominowałem go do Piłkarza Roku). Gdy tylko zaczął grać w miarę regularnie, w ostatnich 10 meczach z jego udziałem Szombierki straciły tylko 8 goli!!!
W pomocy regularnie grali Szafrański (również czasami w obronie), młody Kuliński, doświadczeni Kasprzyk i Pach oraz Pączko.
W ataku z reguły Makowski.